II Korpus Polski
Encyklopedia PWN
Korpusy Polskie w Rosji, Korpusy Wschodnie,
pol. formacje wojsk. tworzone w Rosji 1917–18 pod patronatem Naczpolu.
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
kierownictwo polit. komunistów pol. w ZSRR, powołane 1 II 1944 w Moskwie przez KC WKP(b).
Mikołaj II Romanow, ur. 18 V 1868, Carskie Sioło (ob. Puszkin), zm. 17 VII 1918, Jekaterynburg,
car Rosji.
